De wetgever heeft de langstlevende echtgenoot en de kinderen een speciale bescherming willen bieden als het op erven aankomt. Hoe dan ook moet een minimaal deel van de erfenis voor hen voorbehouden worden. Dit minimaal deel noemt men de “reserve”. Iedere persoon die aan successieplanning wil doen – door bijvoorbeeld te schenken of een testament op te stellen – moet rekening houden met de reserve van zijn kinderen en zijn echtgenoot. Men schenkt of stelt dus best een testament op ten belope van het vrije of “beschikbaar” deel.
Sommige erfgenamen hebben niet alleen een erfrecht, maar ze hebben ook een beschermd minimum erfdeel, een reserve.
De reserve mag niet aangetast zijn door eerder gedane schenkingen of legaten, op risico dat deze legaten en schenkingen “ingekort” worden. Iedere reservataire erfgenaam mag de inkorting vragen indien hij of zij meent dat zijn of haar reserve aangetast is.
